
Ο Γιάννης Πλούταρχος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βοιωτικό χωριό της Μαυρόγειας. Από μικρός συνείσφερε στις αγροτικές δραστηριότητες των γονέων του, βοηθώντας να εξασφαλίσει η οικογένειά του τα προς το ζην. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών αρχίζει να μαθαίνει μόνος του κιθάρα και αναχωρεί για την Αθήνα προκειμένου να κυνηγήσει το όνειρό του. Παρακολουθεί μαθήματα κομμωτικής και ασκεί το επάγγελμα δουλεύοντας τις υπόλοιπες ώρες ως σερβιτόρος σε διάφορα καταστήματα της πόλης.
Μία ημέρα, μία αγγελία στην εφημερίδα του «κλείνει το μάτι»: «Ζητείται τραγουδιστής…». Περνά από οντισιόν σε ένα νυχτερινό κέντρο στην Πλ. Ελευθερίας στον Κορυδαλλό και αμέσως ξεκινά εμφανίσεις. Μετά από λίγο καιρό σταματά την παρουσία του στο τραγούδι, καθώς δεν είχε τις κατάλληλες επαφές μέσα στο δισκογραφικό χώρο που θα βοηθούσαν στην ανέλιξη της καριέρας του. Παρ’ όλα αυτά, βρίσκει θέση για ένα διάστημα στο σχήμα του «Ροδόλφο» της παραλιακής.
Ο Γιάννης Πλούταρχος δεν είχε εγκαταλείψει την τέχνη της κομμωτικής και μαζί με έναν φίλο του, τον Νίκο Τζίμα, ανοίγουν ιδιόκτητο κομμωτήριο στο Γαλάτσι, «Jazz» όπως το είχαν ονομάσει, με έντονο μουσικό άρωμα. Συγχρόνως, δεν αφήνει ούτε τις προσπάθειες για την είσοδό του στη δισκογραφία και μέσω του συνθέτη και μουσικού Δημήτρη Κορδατζή και του παραγωγού Γιώργου Μακράκη πραγματοποιεί δοκιμαστική ηχογράφηση για λογαριασμό της Minos EMI, η οποία όμως δεν ευδοκίμησε.
Κρατώντας στη ζωή του παράλληλα το ψαλίδι και το μικρόφωνο, πειραματίζεται και εισέρχεται στους «Μπαλαντέρ», ένα… ροκ ντουέτο με τον Σπύρο Τζέτζια. Συνεχίζει ως καλλιτεχνικό δίδυμο με το Νίκο Τζίμα, τον συνεργάτη του στο κομμωτήριο και καταλήγει ξανά στα γραφεία της Minos EMI. Ο Πρόεδρος της εταιρείας, κ. Μάκης Μάτσας, ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τη φωνή του δημοφιλούς καλλιτέχνη και όχι για το ντουέτο. Ο Γιάννης Πλούταρχος αρνείται την πρόταση καθώς δε θέλει να αφήσει εν ψυχρώ τους συνεργάτες του. Η πόρτα της συγκεκριμένης εταιρείας όμως παραμένει ανοιχτή γι’ αυτόν.
Έπειτα από ενάμιση χρόνο μη επιτυχημένων δισκογραφικών αναζητήσεων ο τραγουδιστής παίρνει τη δύσκολη απόφαση να χωρίσει τον καλλιτεχνικό δρόμο του από το συνοδοιπόρο του, Νίκο Τζίμα, με την υπόσχεση ότι μία ημέρα θα τον τοποθετήσει ως μαέστρο του. Ο τελευταίος εξαφανίζεται αρχικά από τη ζωή του Γιάννη Πλούταρχου. Την τελευταία δεκαπενταετία, όμως, αποτελεί έναν από τους στενότερους συνεργάτες του στη κομβική θέση του μαέστρου!
Επιστρέφοντας στην εξιστόρηση, ο καλλιτέχνης εντάσσεται στο δυναμικό της Minos EMI και μαζί με τα στελέχη της αναζητούν τα πρώτα τραγούδι που θα ερμηνεύσει. Ο Γιάννης Πλούταρχος δε βρίσκει τους κατάλληλους στίχους που θα επιθυμούσε, με αποτέλεσμα για τα επόμενα τρία σχεδόν χρόνια να παραμείνει ως καλλιτέχνης στο «συρτάρι» της εταιρείας. Ο δύσκολος δρόμος είναι πάντα μία από τις διαθέσιμες επιλογές. Ένα δρόμο που θα ακολουθήσει τότε με τον παραγωγό Γιώργο Μακράκη και θα τον οδηγήσει σε καταξιωμένους δημιουργούς: Στο δίδυμο του Αλέκου Χρυσοβέργη και του Σπύρου Γιατρά, στον Χρήστο Νικολόπουλο, στον Γιώργο Κλεφτογιώργο και στους νεότερους Σπύρο Γεωργίου, Νίκο Τερζή, Αντώνη Παππά κ.ά.
Το 1998, ο Γιάννης Πλούταρχος κυκλοφορεί τον παρθενικό του δίσκο από τη Minos EMI. Ένα ανώνυμο CD-Single το οποίο περιείχε τρία μόνο τραγούδια. Το «Ένας Θεός» (Αλέκος Χρυσοβέργης – Σπύρος Γιατράς), το «Ό,τι Και Αν Μου Λες» (Σπύρος Γεωργίου) και το «Μήπως Έρθεις» (Γιώργος Ιωαννίδης – Απόστολος Διανέλου).
Το εν λόγω CD δεν έχει μεγάλη απήχηση και ο αγαπημένος καλλιτέχνης συνεχίζει να εργάζεται σε δύο πόστα, του κομμωτή και του τραγουδιστή. Ταυτοχρόνως, προετοιμάζει περισσότερα τραγούδια και μέσα στην ίδια χρονιά, το 1998, κυκλοφορεί την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του με γενικό τίτλο «Μόνο Εσύ», πάντα από τη Minos. Το «Ένας Θεός», το οποίο συμπεριλήφθηκε στο δίσκο μαζί με τα άλλα 2 κομμάτια του CD-Single, έχει αρχίσει να ακούγεται δυνατά και να κατακτά το κοινό.
Εκείνη την περίοδο ο Γιάννης Πλούταρχος εμφανιζόταν ζωντανά στις «Φιγούρες» στη Νίκαια. Η αναγνώριση του χτυπά το «κουδούνι» της εισόδου. Πουλάει το κομμωτήριο και αφιερώνεται στη μουσική. Πραγματοποιεί ζωντανές εμφανίσεις στο «Posidonio».
ΠΗΓΗ galatsion